Πανεπιστήμιο μία από τα ίδια?ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ

Συγχαρητήρια!! Η φοιτητική σου ζωή μόλις ξεκίνησε… Για χρόνια σου ζητούσαν να θυσιάσεις τον ελεύθερο χρόνο σου και απ’ τους γονείς σου να ξοδεύουν εξωφρενικά ποσά με έναν στόχο: τις Πανελλήνιες εξετάσεις και την εισαγωγή σου σε κάποιο ΑΕΙ-ΤΕΙ-όχι απαραιτήτως αυτό που όντως ήθελες! Και τώρα τα κατάφερες!

Μάλλον όμως η κατάσταση δεν είναι όπως σου υποσχέθηκαν. Γιατί κάποιοι αρνούνται πεισματικά να χρηματοδοτήσουν επαρκώς την Παιδεία . Και γι΄αυτό η πραγματική κατάσταση είναι η υποβάθμιση των σπουδών μας, η έλλειψη υποδομών και το αβέβαιο μέλλον. Όλο και πιο αβέβαιο με την πρόσφατη προσπάθεια της κυβέρνησης, και την εκκωφαντική σιωπή του ΠΑΣΟΚ, να επιτρέψουν τη νόμιμη λειτουργία των κολεγίων και να εξισώσουν τα πτυχία μας μ ‘αυτά των ΚΕΣ. Ουσιαστικά βάζουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια από την πίσω πόρτα, παρά την νίκη του φοιτητικού κινήματος στην αναθεώρηση του άρθρου 16.

Παράλληλα θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο από χώρο αμφισβήτησης , ελεύθερης διακίνησης ιδεών και γέννησης κοινωνικών αντιστάσεων σε αποστειρωμένο, αυταρχικό εκπαιδευτήριο ,χτυπώντας μέσω του νέου νόμου πλαίσιο κατακτήσεις ετών, όπως τα δωρεάν συγγράμματα και το άσυλο. Ενώ παράλληλα επιχειρούν να αντικαταστήσουν τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία με δίδακτρα, manager και πλάνα ανάπτυξης και τα πτυχία μας με πιστοποιητικά δεξιοτήτων που θα μας ετοιμάζουν για τον κόσμο της εργασιακής επισφαλείας . Κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα όταν οι εργαζόμενοι και η νεολαία καλούνται να επωμιστούν τα βάρη της κρίσης. Ένταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας ειδικά για την νεολαία , μικρότερους μισθούς και παράδοση των δημόσιων Αγάθων στους ιδιώτες είναι η συνταγή τους για το μέλλον μας.

Φυσικά, σ ‘αυτά δεν είναι μόνοι. Έχουν βοηθούς τους μπλε και πράσινους «φίλους» (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ) που απ’ την πρώτη μέρα θα σε γεμίσουν σημειώσεις και χαμόγελα και θα σου δώσουν «συμβουλές». Όπως ότι τώρα που μπήκες καλά θα κάνεις να ασχολείσαι με τα μαθήματά σου και με τίποτα άλλο· ότι τα φοιτητικά σου χρόνια θα είναι μια προσπάθεια να βγάλεις καλύτερους βαθμούς από τους συναδέλφους-ισσές σου ότι πολιτισμός είναι τα πάρτυ τους στην παραλιακή· ότι παιδεία είναι τα σεμινάρια που διεξάγονται σε ακριβά ξενοδοχεία.

Και μετά τι;

Πρέπει να πάρεις το πτυχίο γρήγορα.. Να κάνεις και μεταπτυχιακό γρήγορα. Να πληρώνεις. Και ξανά εξετάσεις , εξετάσεις… Για να δουλέψεις για 700  το μήνα. Χωρίς δικαιώματα. Χωρίς φωνή. Αλλά αυτό δε θα στο πούνε. Δεν το γράφουν στους φανταχτερούς μπλε και πράσινους φακέλους τους

Απ την άλλη όμως βρίσκεται η νεολαία, η οποία δεν μπορεί πια να ζει και να σπουδάζει με αυτούς τους όρους. Βρισκόμαστε όλοι και όλες εμείς που το Δεκέμβρη του 2008 κατεβήκαμε στους δρόμους όταν μια κρατική δολοφονία ενός 16χρονου μαθητή έγινε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, η αφορμή για την εξέγερση που έφερε στην επιφάνεια όλα τα αδιέξοδα και τα προβλήματα της γενιάς μας, που ξέρει ότι θα είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα απ τις προηγούμενες, αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά. Απέναντι σ αυτούς που μας συκοφάντησαν και μας κατηγόρησαν ως «κουκουλοφόρους» και «ταραξίες», εμείς επιλέξαμε να διεκδικούμε τις ανάγκες μας. Απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μας χωράει, διαλέγουμε το δρόμο της αμφισβήτησης και του αγώνα.

Ως Αριστερή Ενότητα:

• Αγωνιζόμαστε για την προάσπιση και τη διεύρυνση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστήμιου απέναντι στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησής του και λειτουργίας του με όρους αγοράς

• Υπερασπιζόμαστε το Πανεπιστήμιο ως ελεύθερο κοινωνικό χώρο ιδεών απέναντι στην κατάργηση του ασύλου.

• Αντιστεκόμαστε στην εντατικοποίηση των σπουδών, η οποία, μετά το μαραθώνιο των πανελλαδικών εξετάσεων και την βάση του 10, θα οδηγήσει τους φοιτητές  σε μια λογική δια βίου τρεξίματος.

• Αντιτασσόμαστε σ’ ένα Πανεπιστήμιο που θα δημιουργεί απόφοιτους χωρίς μέλλον και με πτυχία, που δεν κατοχυρώνουν πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα, κάνοντας μας ευάλωτους στις απαιτήσεις τ ης αγοράς.

• Αντιτασσόμαστε σ’ ένα Πανεπιστήμιο που στο εσωτερικό του υπάρχουν ελαστικές σχέσεις εργασίας (μέλη ΔΕΠ ) και μορφές σύγχρονου δουλεμπορίου- ενοικίασης εργαζόμενων (καθαρίστριες). Συμβαδίζουμε με τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαίδευσης στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού μετώπου.

Ως Αριστερή Ενότητα αναδεικνύουμε την ιδιότητα του Πανεπιστημίου, να εμπεδώνει την αίσθηση της συλλογικότητας , να διαμορφώνει συνειδήσεις. Συνειδήσεις οι οποίες διαμορφώνονται καθημερινά, μέσα απ τον αγώνα τόσο για καθημερινά θέματα όπως το κόστος των μετακινήσεων ή της στέγασης των φοιτητών-τριών μέχρι τα θεμελιώδη όπως ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης και το δικαίωμα μας σε μια αξιοπρεπή ζωή. Και μέσα από τέτοιες μάχες αλλάζουμε και οι ίδιοι, ώστε να αλλάξουμε αυτή τη ζωή που αποφάσισαν άλλοι για μας χωρίς εμάς.